002 Badhuis

infoverbouwing van een badhuis tot 3 stadswoningen en een atelier
jaar2014 - 2017
statusopgeleverd
plaatsSint-Andries, Antwerpen
bouwheerMaxime
stabiliteitX. Avontroodt
fotografie agmen & © Pieter Geerts

Sprekende gebouwen maken deel uit van de mentale kaart van een stadsgebruiker. Het oude badhuis te Sint Andries is zo een gebouw. Het hoekgebouw markeert de plaats in het stedelijk weefsel en roept herinneringen op naar de oude publieke badplaats. Het wegvallen van de functie vraagt om herbestemming. Het gebouw zal voortaan drie stadswoningen met atelier huisvesten.

Door optimaal hergebruik van de monumentale gesloten structuur en enkele precieze ingrepen hervindt het badhuis zijn historische uitstraling. De ruimtelijke badzalen worden ingezet als leefruimtes en de kleinere wachtruimtes vormen de meer bescheiden kamers. Een latere aanbouw wordt vervangen door een lichte staalstructuur ingevuld met beton en glas. Het is de nieuwe inkom van de woningen met een wentelende trap, wintertuinen en terrassen. De structuur staat met eigenheid naast het historisch gebouw, toch is een zelfde vormentaal snel duidelijk. De stalen balken en kolommen volgen de ritmiek van de verticale hardstenen raamzuilen en horizontale speklagen. Om de hoek siert een betonportiek als equivalent van de staalstructuur de toegang tot het atelier.

De nieuwe architecturale ingrepen bemiddelen tussen het wonen en de stad. Ze regelen de overgang van de publieke naar de private sfeer en brengt openheid naar de straat en de woningen. De woningen hebben zicht naar de stad, maar gunnen ook de passant een blik in het vroegere publieke badhuis. De reconversie van het badhuis geeft het historisch gebouw extra gelaagdheid en een nieuwe toekomst.

Het oude badhuis in Sint-Andries, Antwerpen uit 1905 wordt gerenoveerd. Een nieuwe traptoren met wintertuinen en terras geeft toegang tot 3 stadswoningen en een atelier.

Referenties: Giotto di Bondone - Renunciation of Wordly Goods, Palazzo Contarini del Bovolo

De structuur staat met eigenheid naast het historisch gebouw, toch is een zelfde vormentaal snel duidelijk. De stalen balken en kolommen volgen de ritmiek van de verticale hardstenen raamzuilen en horizontale speklagen.

Een lichte staalstructuur ingevuld met beton en glas vormt de nieuwe inkom van de woningen met een wentelende trap, wintertuinen en terrassen.

Een buitenkamer met zicht op het groen geeft toegang tot de woning op de 1e verdieping

De structuur en ruimtes van het hoofdgebouw worden maximaal bewaard.

De nieuwe leefruimtes worden voorzien in de oude badzalen, de kamers in de kleinere wachtzalen.

Het bestaande spantendak geeft ruimte aan een warme en lichte studio. Het dak plooit zich open naar de staalstructuur en geeft uitzicht op het groen en de stad.

Een betonportiek als equivalent van de staalstructuur siert de toegang tot het atelier.

De ingrepen maken het massieve gebouw leefbaar zonder authenticiteit te verliezen.